تأثیر آموزش مهارت های زندگی بر ابعاد کیفیت زندگی ایتام نوجوان

مقدمه: هدف این پژوهش، تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی (خودآگاهی، تصمیم گیری و حل مسئله، روش های مقابله با استرس، روابط بین فردی و کنترل خشم) بر ابعاد کیفیت زندگی ایتام نوجوان پسر و دختر بود. روش: پژوهش آزمایشی حاضر همراه با پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعۀ آماری پژوهش را ایتام نوجوان ۱۲ تا ۱۸سالۀ تحت پوشش کمیتۀ امداد امام خمینی در شهر اصفهان تشکیل دادند. نمونه گیری، با مراجعه به لیست اسامی ایتام تحت پوشش این سازمان و به روش نمونه گیری تصادفی (۶۰ نفر) انجام شد که به صورت تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (دو گروه آزمایش و دو گروه کنترل هر یک شامل ۱۵ پسر و ۱۵ دختر). ابزار پژوهش، شامل پرسش نامۀ کیفیت زندگی(whoqol-100) و پرسش نامۀ دموگرافیک بود. دوگروه آزمایش در پانزده جلسۀ دو ساعتی طی سه ماه و به صورت جداگانه تحت آموزش مهارت های زندگی (بستۀ آموزشی یونیسف) قرار گرفتند.آزمون تی وتحلیل هم پراکنش یک متغیره (ancova)برای تجزیه وتحلیل یافته ها استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد آموزش مهارت های زندگی بر کیفیت زندگی ایتام مؤثر بوده است .همچنین تفاوت معنی داری بین دو جنس از لحاظ میزان اثربخشی برنامۀ آموزشی وجود ندارد. در مرحلۀ پس آزمون، آموزش مهارت های زندگی همۀ ابعاد کیفیت زندگی را جز بعد سلامت جسمی، افزایش داد.  بحث: علاوه بر حمایت های سنتی و مادی رایج، لازم است برای حمایت کیفی از ایتام نوجوان، کیفیت زندگی آنان را با آموزش مهارت های زندگی افزایش داد.